"Narodowy cud: naród [serbołużycki], od dziewięciuset lat otoczony zewsząd przez Niemców, pozbawiony niepodległości państwowej, a mimo to istniejący, trwający wbrew wszelkim rozumowym przesłankom"

M. K. Dziewanowski (Jedno życie to za mało Kartki z pamiętnika niepoprawnego oportunisty, Toruń 1994.)

Aleksander Woźny, absolwent Wydziały Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Doktoryzował się w Wojskowym Instytucie Akademii Obrony Narodowej. Jego dysertacja pt. Niemieckie przygotowania do wojny z Polską w ocenach polskich naczelnych władz wojskowych w latach 1933-1939 została opublikowana w warszawskim wydawnictwie "Neriton". Jest również współautorem wydanej w 1991 r. z dr Ewangeliną Twardowską książki Memorandum generała Władysława Sikorskiego do Sekretarza Stanu Cordella Hulla z 19 lipca 1941 r. na temat gospodarczej sytuacji Polski pod okupacją niemiecką.

Autor wielu artykułów źródłowych, opracowań, ekspertyz naukowych, recenzji, w tym także wydawniczych, z zakresu historii najnowszej i historii wojskowości. Jego badania obejmują historię i operacje wywiadu wojskowego w dwudziestoleciu międzywojennym.

W latach 2002-2007 r. współpracował z Instytutem Historii Uniwersytetu Opolskiego. Równolegle w latach 2004-2005 kierował Muzeum Czynu Powstańczego Góra Świętej Anny oraz był stypendystą Polonia Aid Foundation Trust (Londyn); prowadził kwerendy archiwalne w Instytucie Polskim i Muzeum gen. Sikorskiego w Londynie oraz archiwach prywatnych w kraju i w Europie Zachodniej.

Praca pt. ŁUŻYCE w planie dywersji polskiego wywiadu wojskowego w latach 1931-1939. Operacje dywersyjne Ekspozytury nr 2 Oddziału II Sztabu Głównego na kierunku zachodnim stanowi efekt wieloletnich poszukiwań archiwalnych w kraju, szczególnie po 1990 r. (ujawnienie skrywanych dotąd zespołów) i za granicą oraz studiów nad zagadnieniem serbołużyckim w działalności wywiadu wojskowego w latach 1931-1939.